台湾是我得家源！ (第1/3页)

    mǎngshenggēgjīngdǐngfèiguòrénhǎi

    满城笙歌曾经鼎沸过人海，

    huāzhīyǔjiànbèigongfèngyúgāotái

    花枝与剑被供奉于高台，

    ruògwànrénzhīshàngdiéluòzhìāi

    若从万人之上跌落至尘埃，

    shéiháihuìqiángmóbài

    谁还会虔诚膜拜。

    jìyèhuānghúnzìmòlùkuǎnkuǎnérlái

    寂夜荒魂自陌路款款而来，

    wāndāoyǔdiéqīngwěnguòzuìqīyànhái

    弯刀与蝶轻吻过最凄YAn残骸，

    ruòzàiyīshùnguāngyīnbèiwēnróuyǐdài

    若在一瞬光Y被温柔以待，

    shéihuìzhídéfùtangdǎohuǒxiāngài

    谁会值得，赴汤蹈火相Ai。

    cìyǔwǒzhūmièshénmósuǒxiàngpīmídejiéjú